เขี้ยวเสือของเชคเขียว - หลวงพ่อไสว ปี 1987 พร้อมบัตรรับรองความถูกต้อง

เขี้ยวเสือเชกเขียว เป็นเครื่องรางหายากที่หลวงพ่อไสว สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2530 ทำจากเขี้ยวเสือและสลักสัญลักษณ์ต่างๆ เสริมบารมีของพระพุทธเจ้า เป็นที่เคารพนับถือของพุทธศาสนิกชนชาวไทย เชื่อกันว่าเครื่องรางนี้จะช่วยเสริมโชคลาภ ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล เสน่ห์ ความมั่งคั่ง และอำนาจ มีชื่อเสียงเป็นพิเศษในเรื่องความคงกระพันและการปกป้องคุ้มครองจากอันตรายต่างๆ นอกจากนี้ยังช่วยให้การเจรจาและข้อตกลงทางธุรกิจประสบความสำเร็จ ส่งเสริมโชคลาภและโชคลาภทางการเงิน เหมาะสำหรับผู้ที่ทำธุรกิจหรือผู้ที่กำลังเผชิญความเสี่ยง

เกี่ยวกับ หลวงพ่อไสว พระเกจิอาจารย์ชื่อดัง : หลวงพ่อไสว ได้รับการยกย่องว่าเป็น “มหาปราชญ์แห่งลุ่มแม่น้ำจินดา” ถือเป็นพระเกจิอาจารย์ที่มีพระเกจิอาจารย์มากที่สุดท่านหนึ่ง ท่านได้รับการสั่งสอนวิชาทางพระพุทธศาสนาและวิชาอาคมจากพระเกจิอาจารย์ชื่อดังไม่น้อยกว่า 20 รูป พระเกจิอาจารย์ของท่านประกอบด้วยพระเกจิอาจารย์ชื่อดัง อาทิ หลวงพ่อปาน หลวงพ่อวงษ์ และหลวงพ่อปรัตถ์ รวมถึงพระภิกษุสงฆ์และพระเกจิอาจารย์ชื่อดัง ท่านเดินทางไกลหลายพันไมล์อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพื่อแสวงหาคำสอนจนกระทั่งบรรลุถึงความยิ่งใหญ่

หลวงพ่อไสวเกิดเมื่อวันที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2464 (วันพุธแรม 6 ค่ำ เดือน 2) ณ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ประเทศไทย หลังจากบิดาของท่านมรณภาพตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ ท่านได้ย้ายไปอยู่อาศัยกับญาติพี่น้องที่อำเภอคลองจินดา และสำเร็จการศึกษาระดับประถมศึกษาที่โรงเรียนวัดปุรีดาราม ในปี พ.ศ. 2481 ท่านได้อุปสมบทเป็นสามเณรและศึกษาพระพุทธศาสนากับหลวงพ่อใจ วัดชิงเหลียน เป็นเวลา 4 ปี ท่านได้อุปสมบทอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2484 จากนั้นท่านได้ศึกษาพระพุทธศาสนาอย่างขยันขันแข็ง จนสอบผ่านวิชานาคธรรมขั้นสูงสุด จากนั้นท่านได้อุทิศตนให้กับการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน ศึกษาเทคนิคลี้ลับโบราณและความรู้ทางพระพุทธศาสนาอย่างขยันขันแข็ง

หลังจากบวชเป็นพระภิกษุแล้ว ท่านได้ตั้งปณิธานที่จะบำเพ็ญตบะ โดยเดินเท้าไปเยี่ยมชมสถานที่สำคัญต่างๆ ทั่วภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ในวันถือศีลอด ท่านจะไปแสวงบุญที่วัดเขาองค์พระจันทน์ในจังหวัดลพบุรี และเดินทางต่อไปยังจังหวัดอุตรดิตถ์และจังหวัดอื่นๆ เมื่อกลับจากการแสวงบุญในปี พ.ศ. 2492 ขณะมีอายุได้ 28 ปี ท่านได้รับเลือกเป็นเจ้าอาวาสวัดปุรีดาลัมด้วยคะแนนเสียงเป็นเอกฉันท์ วัดแห่งนี้อยู่ในสภาพทรุดโทรม ท่านจึงตั้งปณิธานที่จะบูรณะให้กลับเป็นวัดถาวร

หลวงปู่ส่วยได้นำความรู้ไปประยุกต์ใช้กับชาวบ้านเพื่อส่งเสริมการพัฒนาท้องถิ่น ท่านริเริ่มสร้างสะพานและถนน ปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานด้านน้ำประปาและไฟฟ้า ซึ่งท้ายที่สุดก็อำนวยความสะดวกด้านการค้าและโลจิสติกส์ ส่งผลให้ประชาชนผู้บริจาคเงินให้กับวัดมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น นำไปสู่การบูรณะวัด ซึ่งรวมถึงการสร้างกุฏิสงฆ์ โรงอาหาร ศาลาฌาปนสถาน ห้องปฏิบัติธรรม ห้องบรรยาย และจุดพักผ่อนสาธารณะ ท่านยังได้สร้างสถานีตำรวจตระเวนชายแดน คลินิกสุขภาพ โรงเรียนประถมศึกษาและมัธยมศึกษา ถนน ไฟฟ้า และน้ำประปา รวมถึงโครงสร้างพื้นฐานอื่นๆ ในท้องถิ่น ท่านยังจัดตั้งทุนการศึกษาและบริจาคเงินเพื่อบรรเทาภัยพิบัติ โดยทุ่มเทความพยายามทั้งหมดเพื่อประโยชน์ของประชาชน ในปี พ.ศ. 2543 ท่านได้รับใบประกาศเกียรติคุณ "พระราชทานธรรมจักร" เพื่อยกย่องท่านในฐานะ "ผู้ทรงคุณูปการอันยิ่งใหญ่ต่อพระพุทธศาสนา"

เมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2543 หลวงปู่ส่วยได้มรณภาพอย่างสงบด้วยโรคชราและอาการประชวร สิริอายุได้ 80 ปี ครองราชย์มาเป็นเวลา 63 ปี ด้วยคุณธรรมและคุณูปการอันดีงาม ทำให้ท่านเป็นเสาหลักแห่งความศรัทธาของปวงชน พระบรมสารีริกธาตุอันศักดิ์สิทธิ์ของท่าน เช่น เขี้ยวเสือเสอเฉียว ยังคงประทานพรแก่ผู้ศรัทธา และเป็นสัญลักษณ์แห่งพลังแห่งการปกป้องคุ้มครองและโชคลาภอันเข้มแข็ง